​​

​Pikhakendonk

Het gebied kreeg zijn naam van de doornige hagen die er er groeien. Bijna overal in Vlaanderen zijn deze haag- en hegkanten, de zgn. boccages, rond akkers en weiden verdwenen, maar hier in Pikhakendonk hebben de landbouwers het oude cultuurlandschap bewaard. Een donk is een verhoging in het landschap, een zandig eilandje ontstaan in de laatste ijstijd. 

De mei- en sleedoornhagen bieden nest- en schuilplaats voor vogels en andere dieren. Daarnaast zijn ze een lust voor het oog en neus. Vooral in mei zijn de bloesems overweldigend.

Op deze hogere plaatsen vind je nu bebouwing, naaldhout en heide. De Dijle verlegde door de eeuwen heen wispelturig haar bedding. De oude loop, de huidige Leibeek, slingerde door het landschap. Enkele afgesneden kronkels of coupures herbergen nu kikkers, padden, salamanders en stekelbaarsjes. Dicht bij

de Dijle liggen lemige akkers. Nattere

weilanden liggen aan de lager

gelegen Dambeek, Leibeek en Molenbeek,

die door het gebied vloeien en in de Dijle

uitmonden. Je zou ze het niet nageven

maar die weilanden zijn heel

bijzonder. Je vindt er nog de

Grote pimpernel. Naast Boortmeerbeek

is deze plant enkel nog in Zemst en

Hoogstraten te vinden. Verbaast het je

dat we hier heel fier op zijn?

Boortmeerbeeks Broek

‘Broek’ is een oud Nederlands woord voor moeras. Het Boortmeerbeeks Broek is een uitgestrekt valleigebied met natte weilanden, akkers, broekbossen en enkele zandige hoogtes. Het is een waterrijk gebied, met veel sloten, beken en poelen. In sommige periodes van het jaar is het gebied dan ook niet toegankelijk zonder laarzen.

Vooral de overgangen van nat naar droog zijn erg interessant, omdat ze aan een brede waaier van planten en dieren vestigingsmogelijkheden bieden. Een deel van het Boortmeerbeeks Broek bestaat uit hakhoutbossen. Dit zijn restanten van geriefhoutbosjes, die vroeger om de 5 a 7 jaar deels gekapt werden. In het Boortmeerbeeks broek vind je ook orchideeën en de uiterst zeldzame  Bosvogelmelk. Een parel om te koesteren! Je hebt ook een grote kans om een torenvalk te spotten over de weilanden.

Ronsdonk

Het deelgebied Ronsdonk is een typisch 'cultuurlandschap' ontstaan door menselijke inbreng. De met knotwilgen omzoomde natte weilanden geven aan de omgeving een typisch Vlaams, landelijk karakter. Knotwilgen zijn bomen met een ecologisch nut en een hoge natuurwaarde. Ze vormen dikwijls de thuisbasis van insecten, planten, vogels, mossen en korstmossen ...
 

Op de zandige donk, sta je hier plots met wat geluk oog in oog met een of meer reeën. 's Zomers leven deze zoogdieren solitair, de winter brengen ze echter in groep door. Maar je kan er ook kleinere zoogdieren zien, zoals de eekhoorn, haas en konijn. 

Hier vind je ook de hoogstamboomgaard 'Land van Ronsdonck' met negentien oude fruitrassen.

Het Steentjesbos

In 2011 kreeg Natuurpunt via een erfpachtovereenkomst met het OCMW van Mechelen quasi het volledige Steentjesbos in beheer. Het 42 ha grote bos ligt in het noorden van de gemeente Kampenhout en vormt de grens met Hever-Schiplaken (gemeente Boortmeerbeek) en Elewijt (gemeente Zemst). Het kerngebied van het Steentjesbos bestaat uit een gemengd loofbos dat gekenmerkt wordt door een gevarieerde voorjaarsflora zoals bosanemoon, dalkruid, donkersporig bosviooltje, sleutelbloem en eenbes. In het Steentjesbos kan men verschillende vogelsoorten waarnemen zoals o.a. grote bonte specht, middelste bonte specht, kleine bonte specht, groene specht, zwarte specht, boomklever, boomkruiper, buizerd, matkop, sperwer en havik. Ree, konijn, haas en gewone dwergvleermuis worden regelmatig waargenomen in het bos.

Ook een bezoek aan het Steentjesbos met je kinderen is de moeite waard. Wist je dat een gedeelte van het Steentjesbos erkend is als speelbos? Lees er hier meer over.

​

​

Honden zijn welkom als ze aangelijnd zijn en op de paden blijven. Dit omwille van de rust van de dieren die in het natuurgebied leven. Ook voor andere wandelaars (met honden) is het aangenamer wanneer jouw hond aangelijnd is. En zelfs braafste tandenloze loebas lijn je aan. Een hond laat immers altijd geursporen (van een roofdier) na.